Bij Queenstown

Ja, daar zijn we weer. Eventjes natuurlijk vertellen hoe onze helikoptervlucht is geweest, want dat is toch wel een hele belevenis.
We kwamen 's morgens bij het kantoortje voor de helikoptervlucht, en het bleek dat het nog veel te bewolkt was om op te stijgen en wat te zien bij de gletsjers. Dat was natuurlijk een tegenvaller. Maar het weer zou opklaren, alleen wanneer dat was moeilijk te zeggen. Het ging vrij langzaam nl. Ook een mogelijkheid was om de vlucht vanaf de Fox Glacier te starten. Dit is een half uurtje rijden vanaf de Franz Josef Glacier. We besloten om van de Fox Glacier te gaan vertrekken om 14.30 uur. Dat hield in dat we nog lekker wat tijd over hadden en dat we rustig naar de voet van de Franz Josef Glacier konden wandelen.
De wandeling alleen was al weer prachtig. Over de oude bedding van de gletsjer richting de voet van de gletsjer lopen, met aan weerskanten steile (groene) bergwanden met enkele mooie watervallen ertussen. Je blijft je ogen uitkijken hier.
Helemaal bij de gletsjer mag je niet komen. Is te gevaarlijk.
We troffen nog een Nederlands stel (waar tref je die niet trouwens) die in het Abel Tasman park getrouwd waren, zo'n 2 weken geleden. Leuk idee he (voor wie zich aangesproken kan voelen). Zij gaven ons nog wat tips voor de rest van de reis, want baas boven baas, zij hadden 11 weken vakantie en nog meer kunnen doen en zien dan wij.
Daarna doorgereden naar Fox Glacier over een weg die alleen al weer een avontuur was.
Om 14.15 uur moesten we ons melden bij het kantoortje, er werd even gebeld, en ja hoor, de vlucht zou doorgaan.
Hop in de auto richting het helilopterplatform. De helikopter stond al te draaien.
We stegen langzaam op en hadden een mooi overzicht over het gebied met de rivieren, wegen e.d. De piloot was druk doende een gaatje te vinden om boven de wolken te komen. Het zicht was inderdaad zeer slecht. Maar hij vond een gaatje en toen ging er een witte heldere wereld voor ons open. Heel moeilijk te beschrijven hoe dat was. Zo wit, de zonnebril moest meteen opgezet worden.
Helder blauwe stukken tussen het ijs, de bergtoppen in een helder blauwe lucht.
We waren er helemaal stil van.
We hebben ontzettend veel film geschoten en foto's gemaakt om maar een beetje van die indruk mee te kunnen nemen.
Een landing in de sneeuw (hoorde er eigenlijk ook bij) zat er helaas niet in. Dat was wel erg jammer, want we hadden heel graag daar boven even in de sneeuw willen staan. Maar dat doet geen afbreuk aan de prachtige vlucht. De beide gletsjers hebben we boven tot beneden helemaal kunnen bekijken.
Ja, we blijven het maar herhalen: AWESOME! Een avontuur wat we nooit meer zullen vergeten!
Daarna even wat koffie gedronken en de vlucht nog een paar keer doorgenomen met zijn allen.
Toen toch maar doorgereden, en via Lake Paringa (waar we voor 3 jaar terug gekampeerd hebben, een prachtig meer) doorgereden naar Haast. Hier hebben we overnacht (samen met de sandflies). En ja Anne, ze zijn net zo agressief en bijtlustig, maar gelukkig niet met zo velen als we in Canada meegemaakt hebben).
Gisteren zijn we via de Haast Pas naar Lake Wanaka gereden. Ja, weer een heel ander landschap, en weer een aantal keren moeten stoppen voor foto's en film, zo mooi. De meren met op de achtergrond de bergen met besneeuwde toppen.
In Lake Wanaka hebben we tussen de middag wat gegeten aan het meer zelf.
Dit blijft toch een superplek!
Hier besloten we om ons even op te splitsen voor 2 dagen. Wij wilden niet naar Queenstown (te toeristisch, en wij hebben dat al een keer gezien) en Theo en Manita wilden dat uiteraard wel zien.
Wij hebben rustig doorgereden tot bij Frankton (net voor Queenstown) en op een schitterende plaats aan Lake Wakatipu een overnachtingsplaats gevonden. Onderweg nog bij een bungeejump brug staan kijken naar een aantal van die bungee jumpers. Het was bijna lopende band werk, maar wel spectaculair om te zien. Wij hadden geen enkele behoefte om hier aan mee te doen :-)
We staan nu met de camper aan de voet van het meer!! Een heerlijke zonsondergang gezien!
Op dit moment zitten we wel even in Queenstown voor het internet en om geld te pinnen.
Zo meteen gaan we richting Te Anau rijden, voor onze reis naar de Milford Sound.
Zo, ik hoop dat ik weer iedereen een beetje een indruk heb kunnen geven van onze belevenissen. Het weer is hier trouwens nog prima: gisteren in korte broek en t-shirtje buiten gezeten. Vandaag zou het wat betrekken en wat gaan regenen. We zien wel.
Onze gezichten zijn superbruin en de rest volgt nog wel.
Tot de volgende keer!
Het blijft erg leuk om jullie reacties te lezen! Vooral doorgaan dus en het maakt niet uit in welke taal!!!!!